به گزارش مشرق، محمد ایمانی فعال رسانه‌ای درباره تصمیمات ستادملی کرونا در خصوص تعطیلی تهران در کانال تلگرامی خود نوشت: قرار بود ستاد مبارزه با کرونا امروز تصمیمات فوریت دار برای سخت گیری بیشتر را تصویب و به اجرا بگذارد. اما آقای روحانی اعلام کرد: "محدودیت‌های جدید کرونایی از اول آذر ماه (یک هفته بعد) اعمال می‌شود".
این تعلل پشت سر هم، در حالی است که آمار ابتلا به نزدیک 12 هزار نفر و آمار فوتی های کرونا به 460 نفر (سه برابر هشت ماه قبل) رسیده است.
در همین حال آقای حریرچی، معاون وزیر بهداشت هشدار داده "موسسات تحقیقاتی رفتارسنجی پیش‌بینی کرده‌اند با رسیدن آمار فوتی‌ها به روزی ۷۰۰ نفر، مردم و دولت ایران جدی تر عمل می‌کنند! پیش بینی ها این است که با روند فعلی، در دو هفته آینده، تا دو برابر افزایش ابتلا و مرگ و میر خواهیم داشت".
حاصل جمع این دو اظهار نظر این است که ستاد -به اراده شخص آقای روحانی- حداقل یک هفته دیگر دست روی دست می گذارند، احتمالا شیوع بیماری شدت می گیرد و تازه پس از آن، تدابیر سخت گیرانه اجرایی می شود!
اما چرا؟ اگر از دست دادن زمان، موجب قربانی شدن چند هزار نفر و ابتلای یکصد هزار نفر شد، یا حتی شدت شیوع، از پیش بینی فراتر رفت، تصمیمی عقلانی اتخاذ شده است؟!
تفاوت هفته یعد با هفته جاری، جز این که حداقل چند هزار نفر بر تعداد قربانیان و یکصد هزار نفر بر تعداد مبتلایان افزوده شود و مهار را سخت تر کند، چیست؟ آیا با این تعلل، انتظار می رود زنجیره بیماری خود به خود قطع گردد؟
اگر ملاحظه کسب و کارها و رکود اقتصادی می شود که دغدغه مهمی هم هست، باید در نظر داشت که خدای ناکرده در صورت شیوع بیشتر، به جای تعطیلی یکی دو هفته ای، مجبوریم با تعطیلی چند هفته ای و البته خسارت های جانی و مالی مضاعف روبه شویم.
تجربه نُه ماه گذشته می گوید تعلل و سخت گیری های نیم بند، هزینه می تراشد اما بازدارنده نیست؛ یعنی دو سر خسارت. از یک طرف سخت گیری کردن و سمت دیگر را باز گذاشتن، خسارت کم بازده است.
این که با کاهش ساعت فعالیت اتوبوس و مترو، استرس و ازدحام تولید کنیم، اما از آن طرف، در محدودیت تردد های برون شهری و تجمعات درون شهری (مانند حراجی شلوغ دیشب در پاساژ لیدوما در غرب تهران) جدیت نداشته باشیم، نقض غرض است.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
۰۳:۲۴ - ۱۳۹۹/۰۸/۲۵
